Kolejna wyprawa Baltazara Grzegorza Kajdrowicza

Po 3 tygodniach deszczu w Norwegii na poprzedniej wyprawie latem 2007 roku, jest ciepło, świeci słoneczko i jest sucho. Obiecałem sobie, że moje 38 urodziny spędzę w ciepłym klimacie.

Wybór padł na Maroko. Niby to kraj arabski, ale z wielką domieszka Europy […]

Cały artykuł z wyprawy znajdziesz na stronie http://www.rower.art.pl , do przeczytania którego serdecznie zachęcamy.Czy wiesz, że…

Maroko leży w zachodniej części Atlasu. Przez środek kraju przebiega pasmo Atlasu Wysokiego (najwyższy szczyt: Dżabal Tubkal, 4165 m), równolegle do niego ciągnie się Atlas Średni (Dżabal Bu Nasr, 3340 m) na północy i Antyatlas (Imkut, 2531 m) na południe.

Wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego wznoszą się góry Ar-Rif (Dżabal Tidighin, 2456 m).

Na północ od Atlasu Średniego rozciąga się Meseta Marokańska. W południowej i południowo-wschodniej części kamieniste i piaszczyste pustynie Sahary.

Nad Oceanem Atlantyckim i w dolnym biegu Wadi Muluja niewielkie niziny.

Klimat podzwrotnikowy, na wybrzeżach morskich, w głębi kraju suchy i skrajnie suchy (odmiana górska).

Średnia temperatura w styczniu 10–12°C, w lipcu 35-44°C[czasem nawet do 54°C].

Roczna suma opadów w Atlasie Średnim do 1000 mm, na południowej i południowo-wschodniej poniżej 200 mm.

W górach zimą występują opady śniegu. Na wybrzeżu atlantyckim częste mgły (wpływ chłodnego Prądu Kanaryjskiego).

Rzeki w północnej i zachodniej części (głównie Wadi Umm ar-Rabija, Wadi Muluja), obok zmiennych stanach wód, są wyzyskiwane do nawadniania i do celów energetycznych.

Na południu i wschodzie jedynie nieliczne rzeki okresowe (najdłuższa Wadi Dara).

Panują stepy i półpustynie, na północ zarośla makii. W górach częściowo zachowane lasy (8% powierzchni kraju), głównie cedry, dąb korkowy, endemiczne drzewo żelazne – argania.

(źródło: Wikipedia)